Η πιο έγκυρη βιοχημική εξέταση ανίχνευσης της προεκλαμψίας

 προγεννητικά!

Προεκλαμψία

Η Προεκλαμψία, είναι μία επιπλοκή που εμφανίζεται μόνο κατά τη διάρκεια της κύησης και αποτελεί την κύρια αιτία εμβρυικής και μητρικής θνησιμότητας και θνητότητας καθώς και τη βασική αιτία πρόωρου τοκετού παγκοσμίως.

Για περισσότερες πληροφορίες για την προεκλαμψία δείτε το ενημερωτικό μας φυλλάδιο εδώ…

 

Γενικές Πληροφορίες
Η Προεκλαμψία χαρακτηρίζεται από αυξημένη αρτηριακή πίεση και αυξημένα επίπεδα πρωτεϊνών στα ούρα (πρωτεϊνουρία) μετά την 20η εβδομάδα της κύησης και μέχρι 48 ώρες μετά τον τοκετό.1,2,3 Άλλα κλινικά συμπτώματα της προεκλαμψίας αποτελούν οι ισχυρές κεφαλαλγίες, το αιφνίδιο οίδημα του προσώπου, των χεριών και των ποδιών, και ο πόνος στην άνω κοιλιακή χώρα.

 

Η Προεκλαμψία εκδηλώνεται σε 1 ανά 20 κυήσεις περίπου και αποτελεί τη δεύτερη σημαντικότερη αιτία θανάτου της μητέρας.4  Η πάθηση μπορεί να απειλήσει τη ζωή τόσο της μητέρας όσο και του εμβρύου, ιδίως εάν διαγνωστεί αργά, ενώ στην οξεία της μορφή αποτελεί ένδειξη για άμεσο πρόωρο τοκετό. Τα περισσότερα περιστατικά αφορούν  υγιείς γυναίκες που γεννούν το πρώτο τους παιδί. Παθήσεις όπως η χρόνια υπέρταση, ο διαβήτης και οι νεφροπάθειες συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης προεκλαμψίας.

Η Προεκλαμψία μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμό της ενδομήτριας ανάπτυξης του εμβρύου (IUGR), οξεία νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια, σύνδρομο HELLP (αιμόλυση, αυξημένα ηπατικά ένζυμα και χαμηλά αιμοπετάλια) και κρίσεις (εκλαμψία) στη μητέρα. Προς το παρόν η μόνη θεραπεία για την Προεκλαμψία είναι η τεχνητή πρόκληση τοκετού και η ασφαλής απομάκρυνση του πλακούντα, παρά τον πιθανό κίνδυνο για το έμβρυο.

1

Ανίχνευση της Προεκλαμψίας

Η Προεκλαμψία είναι μια προοδευτική και απρόβλεπτη νόσος, η οποία είναι γενικά ασυμπτωματική και μπορεί να ανιχνευθεί μόνο με τον συνήθη προγεννητικό έλεγχο.

Στις μέρες μας ο έλεγχος και η παρακολούθηση της Προεκλαμψίας περιλαμβάνει την ανίχνευση αυξημένης αρτηριακής πίεσης και πρωτεϊνουρίας και σε κάποια μαιευτικά κέντρα ανίχνευση της πλακου-ντιακής ανεπάρκειας με ροομετρία Doppler μητριαίων αρτηριών.

Δυνητικά η πρώιμη διάγνωση της Προεκλαμψίας επιτρέπει τη στενότερη παρακολούθηση και την έγκαιρη παρέμβαση, όπως χρήση κορτικοστερο-ειδών και προγραμματισμένο πρόωρο τοκετό, βελτιώνοντας την έκβαση για το εμβρύου και την έγκυο.

Ωστόσο, τόσο η υπέρταση όσο και η πρωτεϊνουρία αποδεικνύεται ότι αποτελούν  δείκτες με περιορισμένη ικανότητα πρόβλεψης για την κλινική εκδήλωση της πάθησης καθώς και για την πορεία αυτής.5

Νέα Δεδομένα στην Ανίχνευση της Προεκλαμψίας

Αν και τα ακριβή αιτία της Προεκλαμψίας είναι άγνωστα, θεωρείται ότι προκύπτει από μία διαταραχή της ισορροπίας ανάμεσα στους πλακου-ντιακούς αγγειογενετικούς παράγοντες.

Το τεστ προεκλαμψίας Elecsys μετρά δύο πλακουντιακές πρωτεΐνες, την sFlt-1 (διαλυτή τυροσινοκινάση 1 τύπου fms) και τον PlGF (πλακου-ντιακός αυξητικός παράγοντας) στο μητρικό αίμα.

Οι γυναίκες που αναπτύσσουν Προεκλαμψία έχουν υψηλότερα επίπεδα sFlt-1 και χαμηλότερα επίπεδα PlGF συγκρινόμενες με τις γυναίκες που έχουν φυσιολογική κύηση.

Οι συγκεντρώσεις του sFlt-1 αυξάνονται και του PlGF μειώνονται όχι μόνο στην οξεία προεκλαμψία, αλλά και αρκετές εβδομάδες πριν την έναρξη των κλινικών συμπτωμάτων μ΄αποτέλεσμα, η μέτρηση του λόγου αυτών των αγγειογενετικών πρωτεϊνών, να βρίσκει εφαρμογή ως πολύτιμο βοήθημα στη πρώιμη διάγνωση και στον προσυμπτωματικό έλεγχο της Προεκλαμψίας. Διεθνείς μελέτες αποδεικνύουν ότι ο λόγος sFlt-1 προς PlGF αποτελεί καλύτερο δείκτη για την Προεκλαμψία συγκριτικά με τη μέτρηση έκαστου δείκτη ξεχωριστά.

Ανάλογα με το αποτέλεσμα της εξέτασης, που υπολογίζεται από τον λόγο των δύο πρωτεϊνών, ο γυναικολόγος μπορεί να αποκλείσει ή να προβλέψει με αξιοπιστία την εμφάνιση της πάθησης βραχυ-πρόθεσμα6 και να εστιάσει με βεβαιότητα σε εκείνες τις γυναίκες που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης προεκλαμψίας.

Η εφαρμογή  στην κλινική πρακτική προσφέρει τη δυνατότητα μείωσης  της νοσηρότητας  και θνησιμότητας για τα έμβρυα και τις μητέρες και ταυτοχρόνως αποτρέπει τις περιττές νοσηλείες και μειώνει το άγχος της μητέρας και της οικογένειάς της.

Με την νέα εξέταση οι χαμηλές τιμές του λόγου των πρωτεϊνών sFlt-1/PlGF προβλέπουν την απουσία προεκλαμψίας, εκλαμψίας και συνδρόμου HELLP για μία εβδομάδα ενώ οι υψηλές τιμές λόγου προβλέπουν την εκδήλωση προεκλαμψίας, εκλαμψίας και συνδρόμου HELLP εντός τεσσάρων εβδομάδων.

Κατευθυντήριες οδηγίες

Οι κατευθυντήριες οδηγίες του ΝICE* (2008) προτείνουν τη διερεύνηση των παρακάτω παραγόντων κινδύνου για Προεκλαμψία κατά την πρώτη επίσκεψη στο γυναικολόγο:

  • Ηλικία 40+, πρώτη κύηση , διάστημα μεταξύ δύο κυήσεων περισσότερο από 10 χρόνια, οικογενειακό ιστορικό Προεκλαμψίας, δείκτης βάρους-μάζας σώματος ≥ 35,
  • Προϋπάρχουσα αγγειακή νόσο όπως υπέρταση,
  • Προϋπάρχουσα νεφρική νόσο και πολύδυμες κυήσεις,
  • Διαστολική πίεση ≥ 80mmHg και
  • Πρωτεϊνουρία ≥ 0.3 g/24h.

Σύμφωνα με τις οδηγίες του NICE, πιο συχνή μέτρηση αρτηριακής πίεσης θα πρέπει να εκτελείται σε γυναίκες που εμφανίζουν οποιοδήποτε από τους παραπάνω αναφερόμενους παράγοντες κινδύνου.

Κλινικά οφέλη
  • Άμεση ταυτοποίηση εγκύων με κίνδυνο ανάπτυξης Προεκλαμψίας πριν την εκδήλωση κλινικών συμπτωμάτων.
  • Επιβεβαίωση της διάγνωσης της Προεκλαμψίας σε ύποπτους ασθενείς με υπέρταση και πρωτεϊνουρία.
  • Έγκαιρη και αποτελεσματική παρέμβαση με στόχο τη βέλτιστη φροντίδα & έκβαση για τη μητέρα και το παιδί.
  • Εκτίμηση της κρισιμότητας της νόσου για τη λήψη των καταλληλότερων αποφάσεων διαχείρισης του ασθενούς.

Συνεχείς μελέτες αποδεικνύουν και προτείνουν ότι η συνδυαστική μέτρηση και αξιολόγηση των βιοδεικτών ορού sFlt-1 και PlGF προσφέρει ένα καινοτόμο εργαλείο το οποίο βοηθάει στη διάγνωση, παρακολούθηση και μελλοντικά στη διαχείριση της Προεκλαμψίας.

Οι ανοσοδοκιμασίες Elecsys sFlt-1 και PlGF είναι οι πρώτες διαθέσιμες αυτόματες διαγνωστικές εξετάσεις με ένδειξη εφαρμογής στη διάγνωση της Προεκλαμψίας (sFlt-1/ PlGF, βέλτιστη τιμή cut off: 85). Οι απλές αυτές δοκιμασίες στο αίμα της εγκύου μπορούν να δώσουν αξιόπιστα αποτελέσματα με ειδικότητα 95% και ευαισθησία 82% για την αναγνώριση γυναικών με αυξημένο κίνδυνο να ανάπτυξης επιπλοκών που απειλούν τη ζωή της εγκύου και του εμβρύου.

 

Διαδικασία Εξέτασης
Η εξέταση για την ανίχνευση της προεκλαμψίας γίνεται με μια απλή αιμοληψία από το χέρι της εγκύου από την 20η εβδομάδα και έπειτα.

Καλέστε μας για να κλείσετε ραντεβού.

Σε τι χρησιμεύει ο υπολογισμός του PlGF στο πρώτο τρίμηνο στην ανίχνευση της προεκλαμψίας

Η συνδυασμένη εξέταση για την ανίχνευση της προεκλαμψίας μεταξύ των εβδομάδων κύησης 11-13+ 6 παράλληλα με την προγεννητική εξέταση πρώτου τριμήνου μπορεί να προσδιορίσει αξιόπιστα τις γυναίκες που βρίσκονται σε κίνδυνο να αναπτύξουν  προεκλαμψία.

Η συνδυασμένη εξέταση πρώτου τριμήνου περιλαμβάνει:

  • μέτρηση των PlGF και PAPP-A στον ορό του αίματος της εγκύου,
  • προσδιορισμό της μέσης αρτηριακής πίεσης (MAP), και
  • μέτρηση του δείκτη παλμικότητας της μητριαίας αρτηρίας (UAPI) έχοντας ως αποτέλεσμα ένα ποσοστό ανίχνευσης >90% και 5% ψευδώς θετικά.

Η έγκαιρη ταυτοποίηση των γυναικών υψηλού κινδύνου επιτρέπει να παρθούν προληπτικά μέτρα και ενισχυμένη παρακολούθηση. Η χορήγηση χαμηλής δόσης ασπιρίνης (<150 mg / ημέρα) στις γυναίκες υψηλού κινδύνου πριν από τη 16η εβδομάδα κύησης μπορεί να μειώσει σημαντικά τη συχνότητα εμφάνισης της προεκλαμψίας κατά 50% -90% .

Αναφορές
  • National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE) (2011). Hypertension in pregnancy. NICE clinical guideline 107, London: RCOG Press.
  • ACOG Task Force on Hypertension in Pregnancy (2013). Hypertension in Pregnancy. Obstet Gynecol. 122, 1122-1131.
  • DGGG (2014). Diagnostik und Therapie hypertensiver Schwangerschaftserkrankungen. [http://www.awmf.org/uploads/tx_szleitlinien/015018l_S1_Diagnostik_Therapie_hypertensiver_Schwangerschaftserkrankungen_2014-01.pdf]
  • Chaiworapongsa, T. et al. (2014). Nat Rev Nephrol 10, 466–480
  • Rana, S., et al. (2012) Circulation 125:911-9.
  • Ένθετα συσκευασίας Elecsys® sFlt-1 και Elecsys® PlGF (Νοέμβριος 2014). Roche Diagnostics Documentation, Basel.
  • Uzan, J., Carbonnel, M., Piconne, O., Asmar, R., Ayoubi, J.M. (2011). Pre-eclampsia: pathophysiology, diagnosis, and management. Vasc Health Risk Manag, 7: 467-474.
  • Roberts, J.M., Cooper D.W. (2001). Pathogenesis and genetics of pre-eclampsia. Lancet, 357: 53-6.
  • Brown, M.A., Lindheimer, M.D., de Swiet, M., Van Assche, A., Moutquin, J.M. (2001) The classification and diagnosis of the hypertensive disorders of pregnancy: statement from the International Society for the Study of Hypertension in Pregnancy (ISSHP). Hypertens Pregnancy, 20(1): IX-XIV.
  • WHO recommendations for Prevention and treatment of pre-eclampsia and eclampsia (2011).
  • Verlohren, S., Stepan, H., & Dechend, R. (2012). Angiogenic growth factors in the diagnosis and prediction of pre-eclampsia. Clin Sci, 122(2): 43-52.
  • Akolekar, R., Syngelaki, A., Sarquis, R., Zvanca, M. and Nicolaides, K. H. (2011), Prediction of early, intermediate and late pre-eclampsia from maternal factors, biophysical and biochemical markers at 11–13 weeks. Prenat. Diagn., 31: 66–74.
  • Bujold Ε,  Roberge S, Lacasse Y, Bureau M, Audibert F, Marcoux S, Forest JC, Giguère Y. Prevention of preeclampsia and intrauterine growth restriction with aspirin started in early pregnancy: a meta-analysis.  Obstet Gynecol 2010; 116: 402-14
  • Park, F., Russo, K., Williams, P., Pelosi, M., Puddephatt, R., Walter, M., Leung, C., Saaid, R., Rawashdeh, H., Ogle, R. and Hyett, J. (2015), Prediction and prevention of early-onset pre-eclampsia: impact of aspirin after first-trimester screening. Ultrasound Obstet Gynecol, 46: 419–423.